روز عاشورا
خورشیددرآن غروب غمناک نشست
درد و غم و غصه ها بر افلاک نشست
وقتی که به روی صفحه ی کرببلا
هفتاد و دو سرو سبز بر خاک نشست
فاطمه(س)
زمان لبریز از درد و شرر شد
زمین از خون و آتش شعله ور شد
از آن روزی که بانوی مدینه
گرفتار همان دیوار و در شد! !
امام حسین (ع)
از دفتر عشق مبتدایی کم شد
ناگاه از آسمان صدایی کم شد
اقرار اگر نبود می گفتم که
از روی زمینمان خدایی کم شد...
حضرت ابوالفضل
از دست توانگرا نمان فضل افتاد
هم بخشش و هم رحمت وهم بزل افتاد
حق داشت جهانمان چنین سرد شود
وقتی به زمین تن ابو الفضل افتاد
ام الکلثوم (س)
دختری که علی دهد جامش !!
شیر زهرا ، روانه ی کامش !!
روشن است این چنین گهرباری !؟
ام الکلثوم می شود نامش !؟
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
